Kościół katolicki wspomina dziś wszystkich wiernych zmarłych.
Dzień Zaduszny – jak przypomniał ksiądz Andrzej Kuflikowski, to czas modlitwy za naszych bliskich na cmentarzach, ale nie tylko:
Ojciec profesor Jacek Salij powiedział, że Uroczystość Wszystkich Świętych oraz Dzień Zaduszny pomagają nam porządkować nasz stosunek do zmarłych. Zaznaczył, że pierwszego dnia czcimy tych, którzy już oglądają Boga twarzą w twarz, a drugi dzień jest inny:
Zwyczajowo odpust zupełny dla zmarłych można uzyskać w okresie 1-8 listopada. Z powodu pandemii Penitencjaria Apostolska wydała dekret przedłużający czas uzyskania odpustów za zmarłych na cały miesiąc.
Obchody Dnia Zadusznego zapoczątkował w chrześcijaństwie w roku 998 opat z Cluny we Francji święty Odylon. Na dzień modlitw za dusze zmarłych – stąd nazwa „Zaduszki” – wyznaczył pierwszy dzień po uroczystości Wszystkich Świętych.
W XIII wieku tradycja ta rozpowszechniła się w całym Kościele katolickim. Początkowo we Francji, Anglii, Niemczech i Włoszech, później w innych krajach. W Polsce Dzień Zaduszny obchodzono w XII stuleciu, a z końcem XV tradycja była już znana w całym kraju.
W 1915 roku papież Benedykt XV, na prośbę opata benedyktynów, zezwolił, aby tego dnia każdy kapłan mógł sprawować trzy Msze święte: w intencji poleconej przez wiernych, za wszystkich wiernych zmarłych i według intencji papieża.
Istnienie czyśćca Kościół ogłosił jako dogmat na soborze w Lyonie w 1274 roku. W XVI wieku podczas sesji Soboru Trydenckiego ogłoszono z kolei dekret, że duszom w nim przebywającym można pomagać „zanosząc prośby przed tron Boży”.