Łagodna zima i wysoki stan wody sprawiają, że w Parku Narodowym „Ujście Warty” podczas jesiennej migracji znacznie dłużej niż zwykle przebywała duża liczba gęsi. Jeszcze w połowie stycznia było ich ponad 80 tys. Teraz jest mniej, ale nadal część z nich traktuje Park jako zimowisko.
Ostatnie obliczenia wskazują, że na obszarze Parku jest niecałe 20 tys. gęsi, ale jeszcze dwa tygodnie temu było ich niemal czterokrotnie więcej. Nie jest wykluczone, że niebawem powrócą, gdyż za zachód Polski dotarło kolejne ocieplenie.
Zarówno jesień jak i zima charakteryzują się bardzo wysokim poziomem wody na obszarze Parku. Miało to odzwierciedlenie m.in. w rekordowej dla niego liczebności gęsi na jesiennym przelocie. W październiku ich liczba sięgnęła 171 tys. osobników.
„Okazuje się, że wiele ptaków przy korzystnej aurze zaniechało dalszej podróży na swe tradycyjne zimowiska na południu i zachodzie Europy i przez wiele tygodni zimowało w parku” – powiedział Michał Leszczyński z Parku Narodowego „Ujście Warty”.
Przy panujących temperaturach na terenie Parku jest za to bardzo mało łabędzi krzykliwych, które jeszcze nie przyleciały z północy.
„Jeśli cała zima będzie taka łagodna, to nie będzie nam dane słuchać fanfar tak często jak rok temu, kiedy było u nas ponad 3,5 tys. łabędzi krzykliwych” – zaznaczył Leszczyński.
Mimo, że za nami dopiero nieco ponad miesiąc zimy, to w „Ujściu Warty” słychać już wiosenne akcenty. Żurawie, których część również nie odleciała, przebywają w parach i oznajmiają swoją obecność donośnym klangorem. Również kruki i bieliki będą niedługo przystępować do lęgów.
Park Narodowy „Ujście Warty” zajmuje powierzchnię 8074 ha. Położony jest przy zachodniej granicy Polski, w części Pradoliny Toruńsko-Eberswaldzkiej, zwanej Kotliną Gorzowską. Jego krajobraz to mozaika łąk, pastwisk, turzycowisk i trzcinowisk.
Na tym obszarze zaobserwowano ponad 270 gatunków ptaków, z czego lęgi stwierdzono u więcej niż 170 gatunków. Kilkanaście z nich figuruje w Polskiej Czerwonej Księdze Zwierząt.
Ujściowy odcinek Warty, wraz ze swoimi kanałami, rzeką Postomią i rozległymi polderami, to jedno z najważniejszych miejsc jesiennych i wiosennych koncentracji wędrownych ptaków wodnych i błotnych. Prym wśród nich wiodą gęsi, które pokonują najdłuższe dystanse podczas swoich podniebnych podróży.