Dziś w całym kraju uroczyście obchodzony będzie Dzień Flagi i Polonii i Polaków za Granicą. W Warszawie obchody rozpocznie uroczyste podniesienie Flagi Państwowej na Wieży Zegarowej Zamku Królewskiego, które odbędzie się w obecności prezydenta Andrzeja Dudy i Pierwszej Damy Agaty Kornhauser-Dudy.
Po południu na dziedzińcu Belwederu Andrzej Duda wręczy narodowe flagi przedstawicielom różnych organizacji, instytucji, które działają zarówno w Polsce, jak i za granicą. Prezydent wręczy również odznaczenia państwowe. W uroczystościach w Belwederze, oprócz prezydenta, wezmą też udział m.in. marszałkowie Sejmu i Senatu: Marek Kuchciński i Stanisław Karczewski.
Wieczorem w Pułtusku Stowarzyszenie „Wspólnota Polska” przyzna nagrodę Polonii im. prof. Andrzeja Stelmachowskiego za szczególne zasługi dla Polonii i Polaków z zagranicy i istotny wkład w budowanie wspólnoty jednoczącej wszystkich Polaków, niezależnie od miejsca zamieszkania. W ubiegłym roku laureatem nagrody został premier Mateusz Morawiecki.
Dzień Flagi RP ustanowiono w 2004 roku.
Historia barw narodowych Polski
W Polsce barwy biało-czerwone są odwzorowaniem herbu Orła Białego, który ma bardzo wiekową metrykę – powiedział PAP Andrzej Bebłowski z Polskiego Towarzystwa Weksylologicznego. Jak podkreślił, barwy flagi zostały uchwalone przez Sejm dopiero po zakończeniu I wojny światowej.
Polskie barwy narodowe mają długą historię o której opowiedział przewodniczący komisji heraldycznej przy MSWiA, ksiądz Paweł Dudziński. Barwy narodowe Polacy przejęli od dynastii Piastów. Według kronik pierwszy raz biały orzeł na czerwonym tle pojawił się na koronacji Przemysław II w czerwcu 1295 roku.
Barwy narodowe Polacy przejęli od dynastii Piastów. Według kronik, pierwszy raz biały orzeł na czerwonym tle pojawił się na koronacji Przemysła II w czerwcu 1295 roku. Wiadomo jednak, że Piastowie wcześniej używali orła jako symbolu, choć na sztandarach dynastii pojawiały się też lwy i smoki.
„Są dwie koncepcje dotyczące pojawienia się orła jako symbolu polskich władców” – mówi ksiądz Paweł Dudziński. Jedna z nich mówi, że orzeł jako symbol władzy był naturalnym wyborem Mieszka I i jego przodków. Kolejna dotyczy bliskich relacji z naszym ówczesnym zachodnim sąsiadem, Świętym Cesarstwem Rzymskim Narodu Niemieckiego.
„Od czasów Mieszka władcy Polski byli nazywani przyjaciółmi cesarza. W związku z tym mogło być to przejęcie herbu ze zmienionymi barwami, zgodnie z praktyką heraldyki”
– powiedział ksiądz Paweł Dudziński.
Barwy biała i czerwona upowszechniły się w średniowieczu dzięki rycerstwu. Rycerz otrzymując od króla tytuł i herb często przejmował także barwy władcy. Jak mówi ksiądz Paweł Dudziński, wspólne barwy przydawały między innymi się na polu bitwy.
„W Polsce dominującym zestawem jest biel i czerwień, większość herbów ma pole czerwone z białymi godłami”. Gdy na polu bitwy stawało polskie rycerstwo w tych barwach, wiadomo było, jaką nację i jakiego władcę reprezentują. To w walce pomagało odróżnić wroga od sojusznika. Użycie barw białej i czerwonej ma nie tylko symboliczne, ale i praktyczne znaczenie. Wysokiej jakości czerwony barwnik był bowiem masowo wytwarzany w średniowiecznej Polsce. Choć drogi, był bardzo popularny wśród mieszkańców królestwa. „Byliśmy potentatami w produkcji czerwonego barwnika z tak zwanego czerwca polskiego.
„Owady te zbierało się w czerwcu, suszyło, mieliło i traktowało kwasem żytnim. Dzięki temu uzyskiwano głęboką i świetlistą, jak to wtedy określano, barwę czerwoną” – powiedział ksiądz Dudziński.
W czasach nowożytnych w Polsce używano wielu symboli i barw. W czasie zaborów między innymi w Małopolsce i okresowo w Wielkopolsce korzystano z narzuconej flagi czerwono-białej. Z kolei w czasie Powstania Styczniowego popularnymi barwami były błękitno-czerwono-białe.
Sytuacja była na tyle niejasna, że gdy 3 maja 1916 roku za pozwoleniem okupacyjnym władz niemieckich w Warszawie organizowano manifestację narodową, nie wiedziano jakich barw i symboli użyć.
„Na dwa dni przed obchodami w prasie pojawiały się artykuły, w których tłumaczono, jakich barw i jakiego godła użyć. Nie mieliśmy symboliki państwowej przez ponad sto lat, społeczeństwo było zdezorientowane”
– powiedział przewodniczący komisji heraldycznej MSWiA.
Dokładną charakterystykę symboli i barw używanych obecnie zawiera opisuje natomiast kilkukrotnie nowelizowana ustawa z 31 stycznia 1980 r., o godle, barwach i hymnie Rzeczypospolitej Polskiej.
Andrzej Bebłowski z Polskiego Towarzystwa Weksylologicznego podkreślił, że nie tylko ważne są barwy flagi, ale również jej proporcje, które ustawa określa jako 5:8. „To znaczy: flaga pięćdziesięciocentymetrowej szerokości ma osiemdziesięciocentymetrową długość, albo metr na metr sześćdziesiąt” – wyjaśnił.
Na fladze nie wolno umieszczać rysunków ani napisów; niedopuszczalne jest wyrzucanie papierowych czy materiałowych chorągiewek do kosza; podczas wciągania flagi na maszt trzeba zachowywać się godnie, stać na baczność, nie rozmawiać.